Bolivia: La Paz – Death Road

Together with new travel buddy Constance, I went to La Paz for the thrilling downhill mountainbike ride on the world’s most dangerous road, better known as the death road. The trip started at La Cumbre (summit) on an altitude of 4700 metres. The first hour, we rode on a paved mountain road to get used to the bikes. Which is a good thing cause it is a freakin’ fast track. After the test drive, it was time for the actual death road. The road is made out of gravel and  it feels completely different than asphalt. I started slow and steady. The road is sometimes narrow with cliffs with up to 600 metre drops. In 2007, a new road opened between La Paz and Coroico. Nowadays, this road is almost used exclusively by cyclists and support vehicles. That’s a good thing, in the old days an average of 26 vehicles a year disappeared over the edge. But it can still be dangerous. Around 15 cyclists have died during the trip but you make it as safe or as dangerous as you want it to be. You choose your own pace and if it’s too scary, you can jump into the support vehicule and skip certain sections. No one from our group did that. The trip ended in Coroico on 1100 metres. A vertical descent of 3600 metres in a couple of hours: wicked!

Photo courtesy: Barracuda (www.barracudabiking.com)

———-

Samen met m’n nieuwe reismaatje Constance ben ik naar La Paz getrokken om te mountainbiken op de gevaarlijkste weg ter wereld, kortweg the death road. De trip begon in La Cumbre op 4700 meter hoogte. Het eerste uur reden we op geasfalteerde weg in de bergen om de fiets gewoon te worden. Wat goed is want het is een snelle afdaling. Daarna was het tijd voor de echte dodenweg. Deze weg is gemaakt uit gravel en voelt dus heel anders aan dan asfalt. Toch maar rustig beginnen want de weg is soms smal met kliffen van meer dan 600 meter. In 2007 opende er een nieuwe weg tussen La Paz en Coroico. Er is tegenwoordig weinig gemotoriseerd verkeerd op de gevaarlijkste weg ter wereld. De weg wordt bijna exclusief gebruikt door mountainbikers en volgwagens . Dat is maar goed ook want vroeger reden gemiddeld 26 voertuigen per jaar de afgrond in. Het blijft nog steeds gevaarlijk, ongeveer 15 fietsers zijn gestorven tijdens de fietstrip. Maar je maakt het zo veilig of gevaarlijk als je zelf wilt. Je rijdt op je eigen tempo en als het te eng wordt, kan je altijd in de camionette springen en secties overslaan. Dat heeft niemand van onze groep eigenlijk gedaan. De tocht eindigde in Coroico op 1100 meter. Een afdaling van 3600 meter op enkele uren tijd: ontzettend gaaf!

Dank aan Barracuda voor de foto’s: http://www.barracudabiking.com