Australia: Road trip
What started as a joke, became a challenge. Hitchhiking from Adelaide to Perth (distance: 2700 km). What do we say: “Challenge accepted!” Tony and I, we met so many kind and helpful people on the road. The first day, we got a ride from Christine, her daughter Rebecca and aunt Sue. Christine invited us to spend the night at her place. Thanks Christine! We got the biggest ride from pilot Wayne and trucker Nathan. They transported a harvester from Melbourne to Three Springs. We joined them for 3 days. 100 K before Perth, they dropped us off at a service station. They turned off North. We got our last ride from Shane, a contractor from Nortam. He needed to be in Perth and brought us to the train station. It took us in total 4 days to reach Perth.
———-
Wat begon als een grap, werd een uitdaging. Liften van Adelaide naar Perth (afstand: 2700 km). En wat zeggen we dan: “Uitdaging aanvaard!” Tony en ik gaven onszelf een week om in Perth te raken. We hebben onderweg zoveel lieve en hulpvaardige mensen ontmoet. Op de eerste dag krijgen we een lift van Christine, dochter Rebecca en tante Sue. We mogen ’s avonds bij Christine overnachten. Merci Christine! De grootste lift hebben we gekregen van piloot Wayne en trucker Nathan. Zij vervoeren een pikdorser van Melbourne naar Three Springs. Wij rijden 3 dagen met hun mee. 100 km voor Perth zetten Wayne en Nate ons af aan een pompstation omdat zij moeten afdraaien richting Noorden. De laatste lift krijgen we van Shane, een zelfstandige uit Northam, die in Perth moet zijn. Na 4 dagen zijn we probleemloos tot in Perth geraakt.
We took a train from Perth to Fremantle. The coastal town is pretty relaxed and is 20 K away from Perth. Tony wanted to camp in Fremantle and asked people if we could pitch a tent in their backyard. I didn’t think this would ever work, but the first person already agreed. So we ended up camping in the yard of John and Rita. We stayed 4 days with them. On Sunday, we even celebrated Tony’s birthday together with this lovely couple. Thanks again, John and Rita, for everything. I hope we will see each other again in France in 2015?
———-
Van Perth nemen we de trein naar Fremantle. Het kuststadje is erg relaxed en ligt 20 km van Perth vandaan. Tony wil graag kamperen en vraagt aan mensen in de straat of we onze tent in hun tuin mogen opzetten. Tot mijn grote verbazing, stemt de eerste man aan wie hij het vraagt toe. We slapen in de tuin van John en Rita. Uiteindelijk hebben we er 4 dagen gekampeerd. Zondag hebben we zelfs samen Tony’s verjaardag gevierd met een barbecue. Nogmaals bedankt, John en Rita voor alles. Hopelijk zien we elkaar weer in Frankrijk in 2015?
We went back to Adelaide with a relocation camper van. That means that the rental company needs someone to drive the vehicule from city A to city B. That’s why the rental price is so low: 5 Australian dollar per day. On Monday we drove to Margaret River, the wine region of Western Australia. We visited some wineries. The next day, we went to the beach of Hamelin Bay. Whales were spotted here last week. But we are too late. They are gone. The whales are making their ways up North. The next day, we hit the road to Esperance. The national park Cape Le Grand has a beach with kangooroos ‘Lucky Bay’. De roo’s weren’t on the beach but it was one of the most beautiful beaches I have seen so far. Thursday, it was only driving. We had to drive back through the Nullarbor desert. In the evening, break down. No more petrol. Typical! Luckily, we were just 5 K away from a petrol station and it was around 6 P.M. Ah well, off we go for an evening walk through the desert. The next day, again driving. On Saturday, relief and happiness. We delivered the camper back in Adelaide clean and in one piece!
———-
Terugkeren van Perth naar Adelaide doen we met een mobilhome. Het is een relocatie. Dat wil zeggen dat het huurbedrijf mensen zoekt om voertuigen van stad A naar stad B te brengen. Daardoor is de huurprijs goedkoop: 5 Australische dollar per dag. Op maandag rijden we naar Margaret River, de wijnstreek van West-Australië. We bezoeken enkele wijnerijen. De volgende dag rijden we naar het strand van Hamelin Bay. We horen dat mensen hier vorige week walvissen hebben gezien. We zijn helaas te laat. De whales zijn al noordelijker gezwommen. De volgende dag rijden we door naar de badplaats Esperance. Het nationaal park Cape Le Grand heeft een strand ‘Lucky Bay’ met kangoeroes. De roo’s waren niet op het strand maar het was één van de mooiste stranden die ik tot zover heb gezien. Donderdag is het rijden geblazen. We moeten heel de Nullarbor woestijn door. Onderweg vallen we zonder benzine. Typisch! Gelukkig zijn we maar 5 km van een pompstation vandaan en is het 6 uur ’s avonds. Het is nog licht en het is niet meer zo heet. Een avondwandeling door de woestijn dan maar. De volgende dag is het ook kilometers tikken om tijdig in Adelaide te geraken. Opluchting op zaterdag toen we mobilhome netjes en onbeschadigd afleverden in het depot in Adelaide.
Waaaauuwwiiieee Iris, echt waar de max…keimooie foto’s trouwens!!! Moet je toch maar zo eventjes doen hé, avondwandeling door de woestijn om benzine te halen…niet te doen! Denk je dat dit het mooiste gedeelte is dat je tot hiertoe hebt gezien van Australië? Een aanrader misschien rond deze tijd van het jaar 🙂 ??? Goed bezig!! Ciaokes
Hahaha, ik denk dat ik weet welk deel van Australië jij volgend jaar wil bezoeken! 😉 Voor aanraders is het nog te vroeg. Ik moet de East Coast nog bezoeken. Ciao bella!
Hey Iris, zojuist tot de vaststelling gekomen dat ik makkelijk je reisverhalen kan lezen via “Twitter” 😉 … Gut, zeg … Wat een belevenis met die mobilhome … !!